Ciało jest tylko klatką, a może i domem dla duszy, każdy ma różne wyobrażenie na ten temat. Skóra stanowi element ochronny, a kości i mięśnie, ścięgna umożliwiają nam ruch. Każdy to przecież wie i jest to logiczne, bo przecież tak właśnie każdy człowiek jest zbudowany. Mózg przetwarza informacje i to właśnie on pełni kluczową rolę. Niesamowite jest to, że mamy wzrok dzięki któremu możemy ujrzeć i interpretować świat na swój sposób. Każdy ma oczy ale jednak inaczej wszystko postrzega. Dlaczego jest to niesamowite? Dlatego, że mało osób zdaję sobie sprawę jakim można być szczęśliwym dzięki temu, iż ma się ten narząd. Wyobraź sobie, że nigdy nie widziałeś świata, a na dodatek nie możesz o nim usłyszeć. Żyjesz w ciemności i w przerażającej ciszy, nawet ciężko Ci jakikolwiek świat wykreować w swojej wyobraźni, bo sam nie wiesz na czym on polega i jak wygląda. Dni bywają długie i ciężkie masz szczęście tylko czuć, ale nie wiesz tak naprawdę do końca co to jest to czucie, bo skąd masz niby to wiedzieć, przecież nawet nie wiesz, że istnieje ktoś taki jak człowiek. Czy nie przeraża Cię ta wizja? Pytanie podstawowe: Do czego zmierzam? Do tego, że naprawdę mamy wiele, a tak rzadko z tego sobie zdajemy sprawę sprowadzając wszystko do rzeczy materialnych i tu można oślepnąć i ogłuchnąć zamykając się we własnym tunelu dążenia po trupach do celu.
Dzisiaj pieniądze najbardziej cieszą człowieka, a jak by tak ich nie było?
Patrząc na własne dłonie i nogi dostrzegasz, a nawet wiesz tą głupią prawdę, że możesz poruszać palcami, możesz chodzić, biegać, skakać. Na co dzień nie zastanawiasz się nad tym jak to jest dużo, że możesz wykonywać te czynności. Możesz robić wszystko…
Wyobraź sobie, że w pewnym momencie Twojego życia nadchodzi trudny okres, bo nagle przestajesz się poruszać, tylko widzisz, słyszysz i możesz mówić. Wszystko zaczynasz postrzegać inaczej niż dotychczas. Nie możesz wykonywać najprostszych czynności takich, które kiedyś robiłeś na co dzień. W tym momencie zaczynasz doceniać jak dużo miałeś, a uważałeś, że masz zbyt mało, a przy tym nie starałeś się zdobywać tego czego pragniesz.
Człowiek żyje pod presją w ciągłym biegu każdego dnia. Narzuca sobie wiele obowiązków, a także wiele ich ma. Nie potrafi rozgraniczyć tego co jest naprawdę najważniejsze. A jakby tak świat się zatrzymał, ale Ty nie staną byś razem z nim, tylko Ty jedyny mógłbyś poruszać się tam gdzie chcesz i mógłbyś obserwować to co chcesz. Na pewno miałbyś przerażenie w oczach i nie wiedziałbyś co się dzieje. Miałbyś okazję przyglądnąć się każdemu z osobna bez żadnej reakcji drugiego człowieka na to co w danym momencie robisz. Pewnie zauważyłbyś mało zadowolonych min, wiele stresu i ciągłą gonitwę, mógłbyś spojrzeć na wszystko z boku, dosłownie na wszystko. A to wszystko co by Cię otaczało mógłbyś porównać z obrazem świetnego twórcy. Możliwość zobaczenia wszystkiego znajdując się w centrum obrazu przysporzyłoby Ci wiele emocji i dostrzegłbyś, że widok, a dokładniej ludzie, których widzisz są bardziej negatywnie nastawieni niż pozytywnie, co można dostrzec po ich minach. Każdy coś robi, wykonuje jakąś czynność, a większość z przymusu ponieważ uważa, że spełnianie marzeń i robienie tego czego się chce jest tylko dla ludzi bogatych, a tak naprawdę dla tych którzy mają jakieś ambicje.
Każdy z nas ma ciało, rozum i sprawność którą można rozumieć na wszelaki sposób zarówno pod aspektem psychiki jak i fizyczności. Mało kto dostrzega w sobie potencjał do czynienia rzeczy, których chciałby wykonywać nawet nie próbując, uważając, że to nie dla niego, bo przecież od tego są inni, którzy się z tym po prostu urodzili. Jeżeli czujesz, że masz do czegoś smykałkę ale nie wykorzystujesz tego, to marnujesz się. Głupotą jest uważanie, że ktoś urodził się od razu z tym by coś wykonywać, bo przecież to nie jest tak. Ktoś wkłada w swój talent kupę serca i energii aby rozwijać to co w sobie ma, by stawać się lepszym każdego dnia.
Wiele jest wymówek, wiele człowiek może sobie wmówić wyobrażając siebie w jakiś wyimaginowany sposób, jednak gdy spojrzy w lustro dozna szoku, bo to nie będzie ta osoba za jaką się uważa i którą jest… Dlatego nie będzie chciał spoglądać ponownie w to lustro i nadal będzie tak bezsensu trwał żyjąc w złudnych przekonaniach.
Może kiedyś uświadomisz sobie tą różnice kim jesteś, a kim chcesz się stać, co robisz, a co chciałbyś robić.
